Odnoszą się do samodzielnej kontroli napięcia mięśniowego przez pacjenta, które może powodować ruch w stawie lub też świadome napięcie mięśni z intencją ruchu bez jego wykonania (ćwiczenia izometryczne). To zestaw ćwiczeń dobranych indywidualnie do jednostki chorobowej.
W ćwiczeniach tych ruchy w stawach pacjenta wykonuje fizjoterapeuta.Ich celem jest poprawa ruchomości w stawach, opóżnienie zmian degeneracyjnych , zapobiegają obrzękom zastoinowym, zachowanie czucia proprioceptywnego i pamięci ruchowej oraz zapobieganiem odleżynom.
To rodzaj ćwiczeń wzmacniających mięśnie. Ćwiczący wykorzystują bowiem metodę skurczów izometrycznych, czyli napinania mięśni bez zmiany ich długości.
Są to ćwiczenia bierne, wykonywane przez terapeutę z pewną siłą zewnętrzną bez udziału chorego, w celu przezwyciężenia pewnego oporu tkankowego. Cechą typową dla tych ćwiczeń jest potrzeba wejścia w granicę bólową pacjenta. Ćwiczenia redresyjne nie mogą być stosowane u osób z ograniczeniem ruchomości stawu spowodowanym urazem.
Oparte są o własną siłę usprawnianego, a siła zewnętrzna ma tu jedynie charakter wspomagający. Czasem niezbędne jest zastosowanie odciążenia , czy też pomoc w zapoczątkowaniu ruchu.
Są to ćwiczenia polegające na kontroli naszego ciała w przestrzeni. Kluczową rolę odgrywa w tym procesie tzw. czucie głębokie (zmysł odpowiedzialny za orientację ułożenia ciała, bez kontroli wzrokowej). Celem ćwiczeń równoważnych jest zbudowanie równowagi u pacjentów ortopedycznych, w podeszłym wieku jak i ze schorzeniami neurologicznymi.
Wskazane są dla pacjentów ze schorzeniami układu oddechowego. Polegają na pogłębieniu wdechu i wydłużanie wydechu.